-->

ARKA ODA - Erdal ERDEM | ANBEAN 3

Bu oda küçük bir bıçak yavrusu
Bu kapı artık salona açılmıyor..
Bilmelisin.

Suyunu topraktan dilenen bitkilerin başı
Eğik bir aşk simetrisi.
İbre ne tarafı gösteriyor ?
Belki cehennemin tam dibinde başlıyordur cennet
Gördün mü ? Nasılda öptüm eksikliğimi.


Yürünmekten eskimiş yollar,
Şarabın öptüğü, aşınmış kadeh duvarları
Solgun göz, ıslak yanak
Mahşerin dört yalnızı.

Bu oda küçük bir ateş yavrusu
Bu pencere duvardan ayrıldı artık
Bu tenha vücudum alyuvarları alınmış kan havuzu

Düz bir çizgiyi andırıyordu adın, yanlış hatırlamıyorum
Adının anlamından fazlasıyla çöl akıyor.
Kumu dinliyordum
Bana çölü fısıldıyor.

Gezindim
Ölü meleklerin gömüldüğü o yerdeki
Ağaçların arasında gezindim,
Sarhoştum, yanlış hatırlamıyorum.
Kökleri dışarıda ve her biri bachher biri Muhammed olan
Yaprakların arasında.

Toprağın rengi beni içine kusuyor.
Bu kapı
Açılmayacak artık hiçbir tarafa.

Kumu dinliyordum
Bana çölü fısıldıyor.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder